แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ภิกษุผู้สามารถในการปฏิบัติเพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่ตนและผู้อื่น ประกอบด้วยธรรม ๖ ประการ คือ

เป็นผู้มีความเข้าใจเร็วในกุศลธรรมทั้งหลาย
เป็นผู้ทรงจำธรรมที่ได้ฟังแล้ว
พิจารณาเนื้อความแห่งธรรมที่ทรงจำแล้ว
รู้อรรถรู้ธรรมแล้วปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม
เป็นผู้มีวาจางาม กล่าวถ้อยคำไพเราะ ประกอบด้วยวาจาของชาวเมืองอันสละสลวยไม่มีโทษ ให้รู้ประโยชน์
เป็นผู้ชี้แจงสพรหมจารีให้เห็นแจ้งแล้ว ให้สมาทาน ให้อาจหาญ ร่าเริง

อ่าน ลัจฉาสูตรที่ ๑