แสงธรรมแห่งพระไตรปิฎก

ธรรมที่บรรพชิตพึงพิจารณาเนือง ๆ ๑๐ ประการ คือ 

๑.  เราเป็นผู้มีเพศต่างจากคฤหัสถ์
๒.  การเลี้ยงชีพของเราเนื่องด้วยผู้อื่น   
๓.  อากัปกิริยาอย่างอื่นอันเราควรทำมีอยู่ 
๔.  เราย่อมติเตียนตนเองได้โดยศีลหรือไม่ 
๕.  เพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลายผู้เป็นวิญญูชนพิจารณาแล้ว ติเตียนเราได้โดยศีลหรือไม่ 
๖.  เราต้องพลัดพรากจากของรักของชอบใจทั้งสิ้น 
๗.  เราเป็นผู้มีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทของกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย เราจักทำกรรมใดดีหรือชั่วก็ตาม เราจักต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น 
๘.  วันคืนล่วงไป ๆ บัดนี้เราทำอะไรอยู่ 
๙.  เราย่อมยินดีในเรือนว่างเปล่าหรือไม่ 
๑๐. ญาณทัสนะวิเศษอันสามารถกำจัดกิเลส เป็นอริยะ คือ อุตริมนุสธรรมอันเราได้บรรลุแล้วมีอยู่หรือหนอ ที่เป็นเหตุให้เราผู้อันเพื่อนพรหมจรรย์ถามแล้ว จักไม่เป็นผู้เก้อเขินในกาลภายหลัง  



อ่าน อภิณหปัจจเวกขณธรรมสูตร