๑. เป็นผู้มีความปรารถนาลามก ลุอำนาจแห่งความปรารถนาลามก
๒. เป็นผู้ยกตนข่มผู้อื่น
๓. เป็นคนมักโกรธ อันความโกรธครอบงำแล้ว 
๔. เป็นคนมักโกรธ ผูกโกรธ เพราะความโกรธเป็นเหตุ
๕. เป็นคนมักโกรธ มักระแวงจัด เพราะความโกรธเป็นเหตุ   
๖. เป็นคนมักโกรธ เปล่งวาจาใกล้ต่อความโกรธ
๗. ถูกภิกษุผู้เป็นโจทก์ฟ้อง กลับโต้เถียงโจทก์
๘. ถูกภิกษุผู้เป็นโจทก์ฟ้อง กลับรุกรานโจทก์
๙. ถูกภิกษุผู้เป็นโจทก์ฟ้อง กลับปรักปรำโจทก์
๑๐. ภิกษุผู้เป็นโจทก์ฟ้อง กลับเอาเรื่องอื่นมากลบเกลื่อน พูดนอกเรื่อง แสดงความโกรธ ความมุ่งร้าย และความไม่เชื่อฟังให้ปรากฏ
๑๑. ถูกภิกษุผู้เป็นโจทก์ฟ้อง ไม่พอใจตอบในความประพฤติ
๑๒. เป็นคนลบหลู่ ตีเสมอ     
๑๓. เป็นคนริษยา เป็นคนตระหนี่     
๑๔. เป็นคนโอ้อวด เจ้ามายา
๑๕. เป็นคนกระด้าง ดูหมิ่นผู้อื่น
๑๖. เป็นคนถือแต่ความเห็นของตน ถือรั้น ถอนได้ยาก  

ภิกษุประกอบด้วยธรรมที่ทำให้เป็นคนว่ายากไม่ใช่ผู้ที่จะว่ากล่าวได้  เป็นผู้ไม่อดทน ไม่รับคำพร่ำสอนโดยเคารพ เมื่อเป็นเช่นนี้ เพื่อนพรหมจรรย์ต่างไม่สำคัญภิกษุนั้นว่า ควรว่ากล่าว ควรพร่ำสอน ทั้งไม่สำคัญว่า ควรถึงความไว้วางใจในบุคคลนั้นได้