ธรรม ๗ ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อความเสื่อมจากสัทธรรมแก่อุบาสก คือ
ขาดการเยี่ยมเยียนภิกษุ ๑
ละเลยการฟังธรรม ๑
ไม่ศึกษาในอธิศีล ๑
ไม่มากด้วยความเลื่อมใสในภิกษุทั้งที่เป็นเถระ ทั้งเป็นผู้ใหม่ ทั้งปานกลาง ๑
ตั้งจิตติเตียนคอยเพ่งโทษฟังธรรม ๑
แสวงหาเขตบุญภายนอกศาสนานี้ ๑
ทำสักการะก่อนในเขตบุญภายนอกศาสนานี้ ๑
อุบาสกซ่องเสพธรรมอันไม่เป็นที่ตั้งแห่งความเสื่อม อัน ๗ ประการนี้ ย่อมไม่เสื่อมจากสัทธรรม
ไม่ขาดการเยี่ยมเยียนภิกษุผู้อบรมตน ๑
ไม่ละเลยการฟังอริยธรรม ๑
ศึกษาอยู่ในอธิศีล ๑
มีความเลื่อมใสเจริญยิ่งๆ ขึ้นไปในภิกษุทั้งหลาย ๑
ไม่ตั้งจิตติเตียนปรารถนาฟังสัทธรรม ๑
ไม่แสวงหาเขตบุญอื่นภายนอกศาสนานี้ ๑
และกระทำสักการะก่อนในเขตบุญในศาสนานี้ ๑
ขาดการเยี่ยมเยียนภิกษุ ๑
ละเลยการฟังธรรม ๑
ไม่ศึกษาในอธิศีล ๑
ไม่มากด้วยความเลื่อมใสในภิกษุทั้งที่เป็นเถระ ทั้งเป็นผู้ใหม่ ทั้งปานกลาง ๑
ตั้งจิตติเตียนคอยเพ่งโทษฟังธรรม ๑
แสวงหาเขตบุญภายนอกศาสนานี้ ๑
ทำสักการะก่อนในเขตบุญภายนอกศาสนานี้ ๑
อุบาสกซ่องเสพธรรมอันไม่เป็นที่ตั้งแห่งความเสื่อม อัน ๗ ประการนี้ ย่อมไม่เสื่อมจากสัทธรรม
ไม่ขาดการเยี่ยมเยียนภิกษุผู้อบรมตน ๑
ไม่ละเลยการฟังอริยธรรม ๑
ศึกษาอยู่ในอธิศีล ๑
มีความเลื่อมใสเจริญยิ่งๆ ขึ้นไปในภิกษุทั้งหลาย ๑
ไม่ตั้งจิตติเตียนปรารถนาฟังสัทธรรม ๑
ไม่แสวงหาเขตบุญอื่นภายนอกศาสนานี้ ๑
และกระทำสักการะก่อนในเขตบุญในศาสนานี้ ๑