ธรรม ๒ อย่างที่มีอุปการะมาก คือ
สติ และสัมปชัญญะ

ธรรม ๒ อย่างควรให้เจริญ คือ
สมถะ และวิปัสสนา

ธรรม ๒ อย่างควรกำหนดรู้ คือ
นาม และรูป

ธรรม ๒ อย่างควรละ คือ
อวิชชา และภวตัณหา

ธรรม ๒ อย่างเป็นไปในส่วนข้างเสื่อม คือ
ความเป็นผู้ว่ายาก และความเป็นผู้มีมิตรชั่ว

ธรรม ๒ อย่างเป็นไปในส่วนข้างวิเศษ คือ
ความเป็นผู้ว่าง่าย และความเป็นผู้มีมิตรดี

ธรรม ๒ อย่างแทงตลอดได้ยาก คือ
สิ่งใดเป็นเหตุเป็นปัจจัยเพื่อความเศร้าหมองของเหล่าสัตว์
และสิ่งใดเป็นเหตุเป็นปัจจัยเพื่อความบริสุทธิ์ของเหล่าสัตว์

ธรรม ๒ อย่างควรให้บังเกิดขึ้น คือ
ญาณในความสิ้นไป และญาณในความไม่บังเกิดขึ้น

ธรรม ๒ อย่างควรรู้ยิ่ง คือ
สังขตธาตุ และอสังขตธาตุ

ธรรม ๒ อย่างควรทำให้แจ้ง คือ
วิชชา และวิมุตติ