ความประมาท-ความไม่ประมาท I มรณัสติสูตรที่ ๑
พุทธวิธีปฏิบัติธรรม
ความประมาท-ความไม่ประมาท
มรณัสติสูตรที่ ๑
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง
เล่มที่ ๒๒ ข้อที่ ๒๙๐
ข้อแนะนำในการปฏิบัติ
ก่อนจะฟัง
พึงเข้าสมาธิสักครู่หนึ่ง
เมื่อได้สมาธิดีแล้ว
ฟังพุทโธวาท และน้อมธรรมมาสู่ใจ
น้อมใจปฏิบัติตามพุทโธวาทตรง ๆ
ให้เข้าใจแจ้ง และได้สภาวะจิตดีจริง
เมื่อได้สภาวะดีใด ให้รักษาสภาวะนั้นออกมาสู่ชีวิตจริง
เสียง : 4:29 นาที
ปฏิบัติ : 10 นาที
----------------
มรณัสสติอันภิกษุเจริญแล้ว ทำให้มากแล้ว ย่อมมีผลมาก มีอานิสงส์มาก มีอมตะเป็นที่สุด
ภิกษุใดเจริญมรณัสสติว่า เราคงอยู่ได้ตลอดคืนหนึ่ง วันหนึ่ง ชั่วขณะที่ฉันบิณฑบาตมื้อหนึ่ง หรือชั่วขณะที่เคี้ยวคำข้าวสี่คำ เราควรมนสิการคำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาค และกระทำกิจให้มาก ภิกษุเหล่านี้เป็นผู้ประมาท เจริญมรณัสสติเพื่อความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลายช้า
ภิกษุใดเจริญมรณัสสติว่า เราคงอยู่ได้เพียงชั่วขณะที่เคี้ยวข้าวหนึ่งคำ หรือชั่วขณะที่หายใจเข้าออก เราพึงมนสิการคำสั่งสอนของพระผู้มีพระภาค และกระทำกิจให้มาก ภิกษุเหล่านี้เป็นผู้ไม่ประมาท เจริญมรณัสสติ เพื่อความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลายอย่างแรงกล้า