พุทธวิธีปฏิบัติธรรม

แก่ เจ็บ ตาย คือ ธรรมดา
(สัมมาทิฏฐิ)
ชราสูตร
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง
เล่มที่ ๑๙ ข้อ ๙๖๒-๙๖๕

ข้อแนะนำในการปฏิบัติ
ก่อนจะฟัง
พึงเข้าสมาธิสักครู่หนึ่ง
เมื่อได้สมาธิดีแล้ว
ฟังพุทโธวาท และน้อมธรรมมาสู่ใจ
น้อมใจปฏิบัติตามพุทโธวาทตรง ๆ
ให้เข้าใจแจ้ง และได้สภาวะจิตดีจริง
เมื่อได้สภาวะดีใด ให้รักษาสภาวะนั้นออกมาสู่ชีวิตจริง

ความยาววีดีโอ: 2:57 นาที
เวลาปฏิบัติ: 10 นาที

-----

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ ปราสาทของนางวิสาขา ในบุพพาราม ใกล้พระนครสาวัตถี

ท่านพระอานนท์เข้าไปบีบนวดพระกายของพระผู้มีพระภาคพลางกราบทูลว่า

เวลานี้ พระฉวีวรรณของพระผู้มีพระภาคไม่บริสุทธิ์ผุดผ่องเหมือนเมื่อก่อน พระสรีระก็หย่อนย่นเป็นเกลียว พระกายก็ค้อมไปข้างหน้า ความแปรปรวนของอินทรีย์ก็ปรากฏอยู่

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า

ข้อนี้เป็นอย่างนั้น
ชราธรรมย่อมมีในความเป็นหนุ่มสาว
พยาธิธรรม (ความมีโรค) ย่อมมีในความไม่มีโรค
มรณธรรมย่อมมีในชีวิต

การเปลี่ยนแปลงของผิวพรรณ สรีระ และความแปรปรวนแห่งอินทรีย์ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ย่อมปรากฏอยู่

แล้วได้ตรัสคาถาประพันธ์ว่า

ถึงท่านจะติความแก่อันเลวทราม
ถึงท่านจะติความแก่อันทำให้ผิวพรรณทรามไป
แต่รูปที่น่าพอใจก็ถูกความแก่ย่ำยีอยู่นั่นเอง
แม้ผู้ใดจะมีชีวิตอยู่ได้ถึงร้อยปี
ผู้นั้นก็ไม่พ้นความตายไปได้
ความตายย่อมไม่ละเว้นอะไร ๆ ย่อมย่ำยีทั้งหมดทีเดียว