พุทธวิธีปฏิบัติธรรม

พุทธวิธีละขันธ์ ๕ ใน ๓ กาล
(สัมมาทิฏฐิ - สัมมาสังกัปปะ)
อตีตานาคตปัจจุปันนสูตรที่ ๓
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง
เล่มที่ ๑๗ ข้อ ๓๘

ข้อแนะนำในการปฏิบัติ
ก่อนจะฟัง
พึงเข้าสมาธิสักครู่หนึ่ง
เมื่อได้สมาธิดีแล้ว
ฟังพุทโธวาท และน้อมธรรมมาสู่ใจ
น้อมใจปฏิบัติตามพุทโธวาทตรง ๆ
ให้เข้าใจแจ้ง และได้สภาวะจิตดีจริง
เมื่อได้สภาวะดีใด ให้รักษาสภาวะนั้นออกมาสู่ชีวิตจริง

ความยาววีดีโอ: 6:27 นาที
เวลาปฏิบัติ: 15 นาที

-----

ณ พระนครสาวัตถี พระผู้มีพระภาคตรัสกับภิกษุทั้งหลายว่า

รูปที่เป็นอดีต รูปที่เป็นอนาคต
เป็นอนัตตา
จักกล่าวถึงรูปที่เป็นปัจจุบันไปไย
อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้
ย่อมเป็นผู้ไม่มีความอาลัยในรูปที่เป็นอดีต ไม่เพลิดเพลินในรูปที่เป็นอนาคต
ย่อมเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อความดับรูปที่เป็นปัจจุบัน

เวทนาที่เป็นอดีต
เวทนาที่เป็นอนาคต
เป็นอนัตตา
​จักกล่าวถึงเวทนาที่เป็นปัจจุบันไปไย
อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ย่อมเป็นผู้ไม่มีความอาลัยในเวทนาที่เป็นอดีต ไม่เพลิดเพลินในเวทนาที่เป็นอนาคต
ย่อมเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อความดับเวทนาที่เป็นปัจจุบัน

สัญญาที่เป็นอดีต
สัญญาที่เป็นอนาคต
เป็นอนัตตา
​จักกล่าวถึงสัญญาที่เป็นปัจจุบันไปไย
อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ย่อมเป็นผู้ไม่มีความอาลัยในสัญญาที่เป็นอดีต ไม่เพลิดเพลินในสัญญาที่เป็นอนาคต
ย่อมเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อความดับสัญญาที่เป็นปัจจุบัน

สังขารที่เป็นอดีต
สังขารที่เป็นอนาคต
เป็นอนัตตา
​จักกล่าวถึงสังขารที่เป็นปัจจุบันไปไย
อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ย่อมเป็นผู้ไม่มีความอาลัยในสังขารที่เป็นอดีต ไม่เพลิดเพลินในสังขารที่เป็นอนาคต
ย่อมเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อความดับสังขารที่เป็นปัจจุบัน

วิญญาณที่เป็นอดีต
วิญญาณที่เป็นอนาคต
เป็นอนัตตา
จักกล่าวถึงวิญญาณที่เป็นปัจจุบันไปไย
อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้ ย่อมเป็นผู้ไม่มีความอาลัยในวิญญาณที่เป็นอดีต ไม่เพลิดเพลินวิญญาณที่เป็นอนาคต
ย่อมเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อความเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อ ความดับวิญญาณที่เป็นปัจจุบัน