Main navigation

วิธีภาวนา - (ดูทั้งหมด)

อานิสงส์แห่งธรรมโดยลำดับ


พุทธวิธีปฏิบัติธรรม
อานิสงส์แห่งธรรมโดยลำดับ
เจตนาสูตร
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง
เล่มที่ ๒๔ ข้อ ๒๐๙

ข้อแนะนำในการปฏิบัติ
ก่อนจะฟัง
พึงเข้าสมาธิสักครู่หนึ่ง
เมื่อได้สมาธิดีแล้ว
ฟังพุทโธวาท และน้อมธรรมมาสู่ใจ
น้อมใจปฏิบัติตามพุทโธวาทตรง ๆ
ให้เข้าใจแจ้ง และได้สภาวะจิตดีจริง
เมื่อได้สภาวะดีใด ให้รักษาสภาวะนั้นออกมาสู่ชีวิตจริง

ความยาววีดีโอ: 7:22 นาที
เวลาปฏิบัติ: 15 นาที

____________

พระผู้มีพระภาคตรัสกับภิกษุทั้งหลายว่า

บุคคลผู้มีศีล สมบูรณ์ด้วยศีลไม่ต้องทำด้วยเจตนาว่า ขอความไม่เดือดร้อนจงเกิดขึ้นแก่เราเถิด

ข้อที่ความไม่เดือดร้อนเกิดขึ้นแก่บุคคลผู้มีศีล สมบูรณ์ด้วยศีลนี้ เป็นธรรมดา 

บุคคลผู้ไม่มีความเดือดร้อน ไม่ต้องทำด้วยเจตนาว่า ขอความปราโมทย์จงเกิดขึ้นแก่เราเถิด 

ข้อที่ความปราโมทย์เกิดขึ้นแก่บุคคลผู้ไม่มีความเดือดร้อนนี้ เป็นธรรมดา 

บุคคลผู้มีความปราโมทย์ไม่ต้องทำด้วยเจตนาว่า ขอปีติจงเกิดขึ้นแก่เราเถิด 

ข้อที่ปีติเกิดขึ้นแก่บุคคลผู้มีความปราโมทย์นี้ เป็นธรรมดา 

บุคคลผู้มีใจประกอบด้วยปีติ ไม่ต้องทำด้วยเจตนาว่า ขอกายของเราจงสงบเถิด 

ข้อที่กายของบุคคลผู้มีใจประกอบด้วยปีติสงบนี้ เป็นธรรมดา

บุคคลผู้มีกายสงบแล้ว ไม่ต้องทำด้วยเจตนาว่า ขอเราจงเสวยสุขเถิด 

ข้อที่บุคคลผู้มีกายสงบแล้วเสวยสุขนี้ เป็นธรรมดา

บุคคลผู้มีสุข ไม่ต้องทำด้วยเจตนาว่า ขอจิตของเราจงตั้งมั่นเถิด 

ข้อที่จิตของบุคคลผู้มีสุขตั้งมั่นนี้ เป็นธรรมดา 

บุคคลผู้มีจิตตั้งมั่น ไม่ต้องทำด้วยเจตนาว่า ขอเราจงรู้จงเห็นตามเป็นจริงเถิด 

ข้อที่บุคคลผู้มีจิตตั้งมั่นแล้วรู้เห็นตามเป็นจริงนี้เป็นธรรมดา 

บุคคลผู้รู้เห็นตามเป็นจริง ไม่ต้องทำด้วยเจตนาว่า ขอเราจงเบื่อหน่ายเถิด 

ข้อที่บุคคลผู้รู้เห็นตามเป็นจริง เบื่อหน่ายนี้ เป็นธรรมดา 

บุคคลผู้เบื่อหน่าย ไม่ต้องทำด้วยเจตนาว่า ขอเราจงคลายกำหนัดเถิด 

ข้อที่บุคคลผู้เบื่อหน่าย คลายกำหนัดนี้ เป็นธรรมดา 

บุคคลผู้มีจิตคลายกำหนัดแล้ว ไม่ต้องทำด้วยเจตนาว่า ขอเราจงทำให้แจ้งซึ่งวิมุตติญาณทัสสนะเถิด 

ข้อที่บุคคลคลายกำหนัดแล้ว ทำให้แจ้งซึ่งวิมุตติญาณทัสสนะนี้ เป็นธรรมดา

ดูกรภิกษุทั้งหลาย 
วิราคะมีวิมุตติญาณทัสสนะเป็นผล เป็นอานิสงส์ 
นิพพิทามีวิราคะเป็นผล เป็นอานิสงส์ 
ยถาภูตญาณทัสสนะมีนิพพิทาเป็นผล เป็นอานิสงส์ 
สมาธิมียถาภูตญาณทัสสนะเป็นผล เป็นอานิสงส์ 
สุขมีสมาธิเป็นผล เป็นอานิสงส์
ปัสสัทธิมีสุขเป็นผล เป็นอานิสงส์ 
ปีติมีปัสสัทธิเป็นผล เป็นอานิสงส์ 
ความปราโมทย์มีปีติเป็นผล เป็นอานิสงส์ 
ความไม่เดือดร้อนมีความปราโมทย์เป็นผล เป็นอานิสงส์ 
ศีลที่เป็นกุศลมีความไม่เดือดร้อนเป็นผล เป็นอานิสงส์ 
ด้วยประการดังนี้แล

ดูกรภิกษุทั้งหลาย 
ธรรมทั้งหลายย่อมหลั่งไหลไปสู่ธรรมทั้งหลาย 
ธรรมทั้งหลายย่อมยังธรรมทั้งหลายให้บริบูรณ์ 
เพื่อการถึงฝั่ง (คือ นิพพาน) 
จากสถานอันมิใช่ฝั่ง (คือ สังสารวัฏ) ด้วยประการฉะนี้แล
 

พระสูตร
เจตนาสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๒๔ ข้อ ๒๐๙