ธรรมประจำวัน

มารดาถนอมบุตรคนเดียวผู้เกิดในตน
แม้ด้วยการยอมสละชีวิตได้ ฉันใด
กุลบุตรผู้ฉลาดในประโยชน์ พึงเจริญเมตตา
มีในใจไม่มีประมาณในสัตว์ทั้งปวง แม้ฉันนั้น
ก็กุลบุตรนั้น พึงเจริญเมตตามีในใจไ
ม่มีประมาณไปในโลกทั้งสิ้น
ทั้งเบื้องบน เบื้องต่ำ เบื้องขวาง
ไม่คับแคบ ไม่มีเวร ไม่มีศัตรู
กุลบุตรผู้เจริญเมตตานั้นยืนอยู่ก็ดี
เดิน อยู่ก็ดี นั่งอยู่ก็ดี นอนอยู่ก็ดี
พึงเป็นผู้ปราศจากความง่วงเหงาเพียงใด
ก็พึงตั้งสตินี้ไว้เพียงนั้น
บัณฑิตทั้งหลายกล่าววิหารธรรมนี้ว่า
เป็นพรหมวิหารในธรรมวินัยของพระอริยเจ้านี้
กุลบุตรผู้เจริญเมตตา ไม่เข้าไปอาศัยทิฐิ
เป็นผู้มีศีล ถึงพร้อมด้วยทัศนะ
กำจัดความยินดีในกามทั้งหลายออกได้แล้ว
ย่อมไม่ถึงความนอนในครรภ์อีกโดยแท้แล