ธรรมประจำวัน

พระอริยสาวกผู้สดับแล้ว
ย่อมไม่เห็นขันธ์ ๕ โดยความเป็นตน
ย่อมไม่เห็นตนมีขันธ์ ๕
ย่อมไม่เห็นขันธ์ ๕ ในตน
หรือย่อมไม่เห็นตนในขันธ์ ๕
เขาย่อมรู้ชัดตามความเป็นจริงซึ่ง
รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
อันไม่เที่ยงว่า ไม่เที่ยง
อันเป็นทุกข์ว่า เป็นทุกข์ 
อันเป็นอนัตตาว่า เป็นอนัตตา
อันปัจจัยปรุงแต่ง ว่าปัจจัยปรุงแต่ง
อันเป็นผู้ฆ่า ว่าเป็นผู้ฆ่า
เขาย่อมไม่เข้าไปถือมั่น ยึดมั่น ซึ่ง
รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณว่า เป็นตัวตนของเรา
อุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้ อันอริยสาวกนั้น ไม่เข้าไปถือมั่น
ยึดมั่นแล้ว ย่อมเป็นไป เพื่อประโยชน์เกื้อกูล เพื่อสุขตลอดกาลนาน