ธรรมประจำวัน

ในพวกมนุษย์ ชนที่ถึงฝั่งมีจำนวนน้อย หมู่สัตว์นอกนี้ ย่อมวิ่งไปตามฝั่งนั่นเอง 
ส่วนชนเหล่าใดประพฤติตามธรรมที่พระผู้มีพระภาคตรัสดีแล้ว 
ชนเหล่านั้นข้ามบ่วงมฤตยูซึ่งแสนยากที่จะข้ามไปถึงฝั่งได้ 
บัณฑิตพึงละธรรมฝ่ายดำเสีย เจริญธรรมฝ่ายขาว
ออกจากความอาลัย อาศัยธรรมอันไม่มีความอาลัยแล้ว พึงละกามเสีย 
เป็นผู้ไม่มีกิเลสเป็นเครื่องกังวล  
ปรารถนาความยินดีในวิเวก ที่สัตว์ยินดีได้ยาก  
บัณฑิตพึงยังตนให้ผ่องแผ้วจากเครื่องเศร้าหมองจิต 
ชนเหล่าใดอบรมจิตดีแล้วโดยชอบในองค์เป็นเหตุให้ตรัสรู้ 
ไม่ถือมั่น ยินดีแล้วในความสละคืนความถือมั่น 
ชนเหล่านั้นเป็นผู้สิ้นอาสวะ มีความรุ่งเรือง
ปรินิพพานแล้วในโลกนี้