ธรรมประจำวัน

นักปราชญ์ไม่พึงเป็นผู้มีคนชั่วเป็นเพื่อนเลย 
เพราะความกลัวการเข้าไปติดเปื้อน 
คนใดห่อปลาเน่าไว้ด้วยใบหญ้าคา 
แม้หญ้าคาของคนนั้นย่อมมีกลิ่นเหม็นฟุ้งไป
การเข้าไปส้องเสพคนพาล ย่อมเป็นเหมือนอย่างนั้น
ส่วนคนใดห่อกฤษณาไว้ด้วยใบไม้ 
แม้ใบไม้ของคนนั้นย่อมมีกลิ่นหอมฟุ้งไป 
การเข้าไปส้องเสพนักปราชญ์ ย่อมเป็นเหมือนอย่างนั้น 
เพราะเหตุนั้น บัณฑิตรู้ความสำเร็จผลแห่งตนดุจห่อใบไม้แล้ว 
ไม่พึงเข้าไปเสพอสัตบุรุษ พึงเสพสัตบุรุษ 
เพราะว่าอสัตบุรุษย่อมนำไปสู่นรก 
สัตบุรุษย่อมให้ถึงสุคติ