อัทธาสูตร - การพูดจา
สัตว์ทั้งหลายผู้มีความสำคัญในเรื่องที่พูดกัน
ตั้งอยู่เฉพาะแล้วในเรื่องที่พูดกัน
ย่อมเข้าถึงข่าย คือ ความฉิบหาย
และข่าย คือ กิเลสเครื่องประกอบแห่งมัจจุ
เพราะไม่กำหนดรู้เรื่องที่พูดกัน
พระขีณาสพย่อมไม่สำคัญผู้พูด
เพราะกำหนดรู้เรื่องที่พูดกัน
เพราะท่านถูกต้องวิโมกข์ด้วยใจ
ท่านถูกต้องสันติบทอันยอดเยี่ยม
พระขีณาสพนั้นแล ผู้ถึงพร้อมแล้วด้วยเรื่องที่พูดกัน
ผู้ระงับแล้ว ยินดีแล้วในสันติบท
พิจารณาแล้วมีปกติเสพ ตั้งอยู่ในธรรม
ผู้ถึงฝั่งแห่งเวท คือ สัจจะ ๔
ย่อมไม่เข้าถึงการนับว่าเป็นมนุษย์และเทวดา
พระสูตร:
อัทธาสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๕/๒๔๑/๒๐๗