เวทนาสูตรที่ ๒ - เห็นเวทนา
ภิกษุใดได้เห็นสุขโดยความเป็นทุกข์
ได้เห็นทุกข์โดยความเป็นลูกศร
ได้เห็นอทุกขมสุขอันละเอียดโดยความเป็นของไม่เที่ยง
ภิกษุนั้นแลเป็นผู้เห็นโดยชอบ ย่อมหลุดพ้นในเวทนานั้น
ภิกษุนั้นแลอยู่จบอภิญญา ระงับแล้ว
ก้าวล่วงโยคะได้แล้ว ชื่อว่าเป็นมุนี
พระสูตร:
เวทนาสูตรที่ ๒ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๕/๒๓๑/๒๐๐