ธรรมประจำวัน

ธรรมอันเป็นที่พึ่งของชนทั้งหลาย 
ผู้อันชราและมรณะครอบงำแล้ว 
ดุจที่พึ่งของชนทั้งหลายผู้อยู่ในท่ามกลางสาคร 
เมื่อคลื่นเกิดแล้ว มีภัยใหญ่ 
ธรรมชาติไม่มีเครื่องกังวล ไม่มีความถือมั่น 
นี้เป็นที่พึ่ง หาใช่อย่างอื่นไม่ 
เรากล่าวที่พึ่งอันเป็นที่สิ้นไปแห่งชราและมรณะว่า นิพพาน 
ชนเหล่าใดรู้นิพพานนั้นแล้ว มีสติ มีธรรมอันเห็นแล้ว 
ดับกิเลสได้แล้ว 
ชนเหล่านั้นไม่อยู่ใต้อำนาจของมาร 
ไม่เดินไปในทางของมาร