อุฏฐานสูตร - ความเพียร
เธอทั้งหลายจงลุกขึ้นเถิด จงนั่งเถิด
เธอทั้งหลายจะได้ประโยชน์อะไรด้วยความหลับ
เพราะความหลับจะเป็นประโยชน์อะไรแก่เธอทั้งหลาย
ผู้เร่าร้อนเพราะโรค คือ กิเลสมีประการต่างๆ
ถูกลูกศร คือ ราคะเป็นต้นแทงแล้วย่อยยับอยู่
..ขณะอย่าได้ล่วงเธอทั้งหลายไปเสีย เพราะว่าผู้ล่วงขณะเสียแล้ว
เป็นผู้ยัดเยียดกันในนรก เศร้าโศกอยู่
ความประมาทเป็นดุจธุลี ตกต้องแล้วเพราะความมัวเมาในวัย
...กุลบุตรผู้เป็นบัณฑิต
พึงถอนลูกศร คือ กิเลสมีราคะเป็นต้นของตนเสีย
ด้วยความไม่ประมาทและด้วยวิชชา
พระสูตร:
อุฏฐานสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๕/๓๒๗/๒๙๗-๒๙๘