ธรรมประจำวัน

รูปอย่างใดอย่างหนึ่งในโลกนี้ 
ที่ตั้งอยู่บนแผ่นดินก็ดี 
ทั้งตั้งอยู่ในเวหาสก็ดี 
ที่อยู่ในแผ่นดินก็ดี 
ย่อมทรุดโทรม เป็นของไม่เที่ยงทั้งหมด 
บุคคลทั้งหลายผู้สำนึกตน ย่อมถึงความตกลงอย่างนี้ เที่ยวไป 
ชนทั้งหลายเป็นผู้ติดแล้วในอุปธิทั้งหลาย คือ 
ในรูปอันตนเห็นแล้ว 
ในเสียงอันตนได้ฟังแล้ว 
ในกลิ่นและรสอันตนได้กระทบแล้ว 
และในโผฏฐัพพารมณ์อันตนรู้แล้ว 
ท่านจงบรรเทาความพอใจในกามคุณ ๕ เหล่านั้น 
เป็นผู้ไม่หวั่นไหว
บุคคลใดไม่ติดอยู่ในกามคุณ ๕ เหล่านั้น 
บัณฑิตทั้งหลายเรียกบุคคลนั้นว่า เป็นมุนี

พระวังคีสะกล่าวคาถา