
สัพพลหุสสูตร - สัมผัปปลาปะ (พูดเพ้อเจ้อ)
สัมผัปปลาปะ (พูดเพ้อเจ้อ)
อันบุคคลเสพแล้วเจริญแล้ว กระทำให้มากแล้ว
ย่อมยังสัตว์ให้เป็นไปในนรก
ในกำเนิดสัตว์ดิรัจฉาน ในเปรตวิสัย
วิบากแห่งสัมผัปปลาปะอย่างเบาที่สุด
ย่อมยังคำไม่ควรเชื่อถือให้เป็นไปแก่ผู้มาเกิดเป็นมนุษย์
พระสูตร:
สัพพลหุสสูตร พระไตรปิฎก ๒๓/๑๓๐/๑๙๓