ธรรมประจำวัน

พระพุทธเจ้าผู้เป็นเผ่าพันธุ์แห่งพระอาทิตย์ ทรงแสดงแล้วว่า 
รูปอุปมาด้วยกลุ่มฟองน้ำ 
เวทนาอุปมาด้วยฟองน้ำ 
สัญญาอุปมาด้วยพยับแดด 
สังขารอุปมาด้วยต้นกล้วย 
และวิญญาณอุปมาด้วยกล 
ภิกษุย่อมเพ่งพิจารณาเห็นเบญจขันธ์นั้นโดยแยบคายด้วยประการใดๆ  
เบญจขันธ์นั้น ย่อมปรากฏเป็นของว่าง เป็นของเปล่า ด้วยประการนั้นๆ 
ก็การละธรรม ๓ อย่าง อันพระพุทธเจ้า 
ผู้มีปัญญาดังแผ่นดิน ปรารภกายนี้ทรงแสดงแล้ว 
ท่านทั้งหลาย จงดูรูปอันบุคคลทิ้งแล้ว 
อายุ ไออุ่น และวิญญาณย่อมละกายนี้เมื่อใด 
เมื่อนั้น กายนี้อันเขาทอดทิ้งแล้วย่อมเป็นเหยื่อแห่งสัตว์อื่น 
หาเจตนามิได้ นอนทับถมแผ่นดิน
นี้เป็น ความสืบต่อเช่นนี้ 
นี้เป็นกลสำหรับหลอกลวงคนโง่ 
เบญจขันธ์เพียงดังว่าเพชฌฆาตผู้หนึ่ง  
เราบอกแล้วสาระย่อมไม่มีในเบญจขันธ์นี้ 
ภิกษุผู้มีความเพียรอันปรารภแล้ว มีสัมปชัญญะ มีสติ 
พึงพิจารณาขันธ์ทั้งหลายอย่างนี้ ทั้งกลางวัน ทั้งกลางคืน 
ภิกษุเมื่อปรารถนาบทอันไม่จุติ (นิพพาน) 
พึงละสังโยชน์ทั้งปวง 
พึงกระทำที่พึ่งแก่ตน 
พึงประพฤติ ดุจบุคคลผู้มีศีรษะอันไฟไหม้ ดังนี้



เผณปิณฑสูตร