ปุญญาภิสันทสูตรที่ ๑ - บุญ
แม่น้ำทั้งหลายอันคับคั่งด้วยหมู่ปลาเป็นจำนวนมาก
ไหลไปยังสาครคือทะเลใหญ่ ที่ขังน้ำใหญ่
ไม่มีประมาณประกอบด้วยสิ่งที่น่ากลัวมาก
เป็นที่อยู่อาศัยแห่งรัตนะเป็นอันมาก
ย่อมยังสาครให้เต็ม ฉันใด
ท่อธารแห่งบุญย่อมยังนรชนผู้เป็นบัณฑิต
ผู้ให้ข้าวและน้ำ ให้เครื่องปูลาด ที่นอนและที่นั่ง
ให้เต็มด้วยบุญ ฉันนั้น
เหมือนอย่างแม่น้ำคือห้วงน้ำ ยังสาครให้เต็มฉะนั้น
ปุญญาภิสันทสูตรที่ ๑
พระสูตร:
ปุญญาภิสันทสูตรที่ ๑ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๑/๕๑/๕๒