ภิกษุผู้ไม่ปฏิบัติเพื่อประโยชน์เกื้อกูล
ภิกษุพวกที่แสดงอนาบัติว่า อาบัติ
แสดงอาบัติว่า อนาบัติ
แสดงลหุกาบัติว่า เป็นครุกาบัติ
แสดงครุกาบัติว่า เป็นลหุกาบัติ
แสดงอาบัติชั่วหยาบว่า อาบัติไม่ชั่วหยาบ
แสดงอาบัติไม่ชั่วหยาบว่า อาบัติชั่วหยาบ
แสดงอาบัติมีส่วนเหลือว่า อาบัติไม่มีส่วนเหลือ
แสดงอาบัติไม่มีส่วนเหลือว่า อาบัติมีส่วนเหลือ
แสดงอาบัติทำคืนได้ว่า อาบัติทำคืนไม่ได้
แสดงอาบัติทำคืนไม่ได้ว่า อาบัติทำคืนได้
ภิกษุเหล่านั้นชื่อว่าเป็นผู้ปฏิบัติเพื่อไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูล
เพื่อไม่เป็นสุขแก่ชนเป็นอันมาก
เพื่ออนัตถะมิใช่ประโยชน์เกื้อกูลแก่ชนเป็นอันมาก
เพื่อความทุกข์แก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
ทั้งย่อมประสบบาปมิใช่บุญเป็นอันมาก
และย่อมทำให้สัทธรรมนี้อันตรธาน
อ่านพระสูตรเต็ม
พระสูตร:
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๐/๑๓๕/๒๐