สารีปุตตเถรคาถา - ผู้ชื่อว่าเป็นภิกษุ
ผู้ใดสมบูรณ์ด้วยศีล สงบระงับ มีสติ
มีความดำริชอบ ไม่ประมาท
ยินดีแต่เฉพาะกรรมฐานภาวนาอันเป็นธรรมภายใน
มีใจมั่นคงอย่างยิ่ง อยู่ผู้เดียว
ยินดีด้วยปัจจัยตามมีตามได้
ปราชญ์ทั้งหลายเรียกผู้นั้นว่าภิกษุ
สารีปุตตเถรคาถา
พระสูตร:
สารีปุตตเถรคาถา พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๖/๓๙๖/๓๙๗