ธรรมประจำวัน

ก็ถ้าคุณในโลกนี้จักไม่มีแล้วไซร้ 
สัตว์ทั้งหลายก็ไม่พึงกำหนัดในโลก 
แต่เพราะคุณในโลกมีอยู่ 
ฉะนั้น สัตว์ทั้งหลายจึงกำหนัดอยู่ในโลก 
ก็ถ้าโทษในโลกนี้ไม่มีแล้วไซร้ 
สัตว์ทั้งหลายจะไม่พึงเบื่อหน่ายในโลก 
แต่เพราะโทษในโลกมีอยู่ 
ฉะนั้น สัตว์ทั้งหลายจึงเบื่อหน่ายในโลก 
ก็ถ้าอุบายเครื่องออกไปในโลกนี้จักไม่มีแล้วไซร้ 
สัตว์ทั้งหลายก็ไม่พึงออกไปจากโลกได้ 
แต่เพราะอุบายเครื่องออกไปในโลกมีอยู่ 
ฉะนั้น สัตว์ทั้งหลายจึงออกไปจากโลกได้ 
สัตว์ทั้งหลายยังไม่รู้
ซึ่งคุณของโลกโดยความเป็นคุณ 
ซึ่งโทษของโลกโดยความเป็นโทษ 
และซึ่งอุบายเครื่องออกไปของโลกโดยเป็นอุบายเครื่องออกไป
ตามความเป็นจริงเพียงใด 
สัตว์ทั้งหลายจะออกไป หลุดไป พ้นไปจากโลก 
พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก 
จากหมู่สัตว์พร้อมทั้งสมณะ พราหมณ์ เทวดาและมนุษย์ 
มีใจปราศจากเขตแดนอยู่ ไม่ได้เพียงนั้น
ก็เมื่อใด สัตว์ทั้งหลายรู้ซึ่งคุณของโลกโดยความเป็นคุณ 
ซึ่งโทษของโลกโดยความเป็นโทษ 
และซึ่งอุบายเครื่องออกไปของโลก
โดยความเป็นอุบายเครื่องออกไป ตามความเป็นจริง 
เมื่อนั้น สัตว์ทั้งหลายย่อมออกไป หลุดไป พ้นไปจากโลก 
พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก
จากหมู่สัตว์ พร้อมทั้งสมณะ พราหมณ์ เทวดาและมนุษย์
มีใจปราศจากเขตแดนอยู่


อัสสาทสูตร