ธรรมประจำวัน

เพราะอาศัยเวทนา จึงเกิดตัณหา
เพราะอาศัยตัณหา จึงเกิดการแสวงหา
เพราะอาศัยการแสวงหา จึงเกิดลาภ
เพราะอาศัยลาภ จึงเกิดการตกลงใจ
เพราะอาศัยการตกลงใจ จึงเกิดการรักใคร่พึงใจ
เพราะอาศัยการรักใคร่พึงใจ จึงเกิดการพะวง
เพราะอาศัยการพะวง จึงเกิดความยึดถือ
เพราะอาศัยความยึดถือ จึงเกิดความตระหนี่
เพราะอาศัยความตระหนี่ จึงเกิดการป้องกัน
เพราะอาศัยการป้องกัน จึงเกิดเรื่องในการป้องกันขึ้น
อกุศลธรรมอันชั่วช้า คือ การถือไม้ ถือมีด การทะเลาะ การแก่งแย่ง
การวิวาท การกล่าวว่า มึง มึง การพูดคำส่อเสียด และการพูดเท็จย่อมเกิดขึ้น
ก็ถ้าการป้องกันไม่มีแก่ใครๆในภพไหนๆ โดยประการทั้งปวง
เพราะหมดการป้องกัน อกุศลธรรม อันชั่วช้าจะเกิดขึ้นไม่ได้เลย
เพราะเหตุนั้นแหละ เหตุ นิทาน สมุทัย ปัจจัยแห่งการเกิดขึ้นแห่งอกุศลธรรม
คือ การถือไม้ ถือมีด การทะเลาะ การแก่งแย่ง การวิวาท
การกล่าวว่า มึง มึง การกล่าวคำส่อเสียด และการพูดเท็จ ก็คือการป้องกันนั่นเอง