ลัจฉาสูตรที่ ๑ - ผู้สามารถปฏิบัติเพื่อประโยชน์ตนและผู้อื่น
ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม ๖ ประการ
เป็นผู้สามารถในอันปฏิบัติเพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่ตนและผู้อื่น
ธรรม ๖ ประการเป็นไฉน ภิกษุในธรรมวินัยนี้
เป็นผู้มีความเข้าใจเร็วในกุศลธรรมทั้งหลาย ๑
เป็นผู้ทรงจำธรรมที่ได้ฟังแล้ว ๑
พิจารณาเนื้อความแห่งธรรมที่ทรงจำแล้ว ๑
รู้อรรถรู้ธรรมแล้วปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม ๑
เป็นผู้มีวาจางามกล่าวถ้อยคำไพเราะ
ประกอบด้วยวาจาของชาวเมือง
อันสละสลวยไม่มีโทษ ให้รู้ประโยชน์ ๑
เป็นผู้ชี้แจงสพรหมจารีให้เห็นแจ้งแล้ว ให้สมาทาน ให้อาจหาญ ร่าเริง ๑
พระสารีบุตรแสดงธรรมแก่ภิกษุทั้งหลาย
ลัจฉาสูตรที่ ๑
พระสูตร:
ลัจฉาสูตรที่ ๑ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๓/๑๗๕/๒๖๑-๒๖๒