Main navigation

อัคคิสูตร - ไฟ คือ ราคะ โทสะ โมหะ

ไฟคือราคะ ย่อมเผาสัตว์ผู้กำหนัดแล้วหมกมุ่นแล้วในกามทั้งหลาย
ส่วนไฟคือโทสะ ย่อมเผานรชนผู้พยาบาท มีปรกติฆ่าสัตว์
ส่วนไฟคือโมหะ ย่อมเผานรชนผู้ลุ่มหลง ไม่ฉลาดในอริยธรรม
ไฟ ๓ กองนี้ย่อมตามเผาหมู่สัตว์ผู้ไม่รู้สึกว่าเป็นไฟ
ผู้ยินดียิ่งในกายตน ทั้งในภพนี้และภพหน้า
สัตว์เหล่านั้นย่อมพอกพูนนรก
กำเนิดสัตว์ดิรัจฉานอสุรกายและปิตติวิสัย
เป็นผู้ไม่พ้นไปจากเครื่องผูกแห่งมาร
ส่วนสัตว์เหล่าใดประกอบความเพียรในพระศาสนา
ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้งกลางคืนกลางวัน
สัตว์เหล่านั้นผู้มีความสำคัญอารมณ์ว่าไม่งามอยู่เป็นนิจ
ย่อมดับไฟ คือ ราคะได้
ส่วนสัตว์ทั้งหลายผู้สูงสุดในนรชน
ย่อมดับไฟคือโทสะได้ด้วยเมตตา
และดับไฟคือ โมหะได้ด้วยปัญญา
อันเป็นเครื่องให้ถึงความชำแรกกิเลส
สัตว์เหล่านั้นมีปัญญาเป็นเครื่องรักษาตน
ไม่เกียจคร้านทั้งกลางคืนกลางวัน
ดับไฟมีไฟคือราคะเป็นต้นได้
ย่อมปรินิพพานโดยไม่มีส่วนเหลือ
ล่วงทุกข์ได้ไม่มีส่วนเหลือ
บัณฑิตทั้งหลายผู้เห็นอริยสัจผู้ถึงที่สุดแห่งเวท
รู้แล้วโดยชอบด้วยปัญญาเป็นเครื่องรู้ยิ่ง
ซึ่งความสิ้นไปแห่งชาติ ย่อมไม่มาสู่ภพใหม่


อัคคิสูตร

พระสูตร:
อัคคิสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๕/๒๗๓/๒๓๕-๒๓๖