ปิฏฐธีตลิกเปตวัตถุ - ทานแก่เปรต
บุคคลผู้ไม่ตระหนี่ ควรทำเหตุอย่างใดอย่างหนึ่ง คือ
ปรารภถึงบุรพเปตชน เทวดาผู้สิงอยู่ในเรือน
หรือท้าวมหาราชทั้ง ๔ ผู้รักษาโลก ผู้มียศ ให้เป็นอารมณ์
และพึงให้ทาน ท่านเหล่านั้นเป็นผู้อันบุคคลได้บูชาแล้ว
ทายกก็ไม่ไร้ผล
ความร้องไห้ ความเศร้าโศก หรือความร่ำไห้อย่างอื่น
ไม่ควรทำลย เพราะความร้องไห้เป็นต้นนั้น
ย่อมไม่เป็นประโยชน์แก่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว
ญาติทั้งหลายคงตั้งอยู่ตามธรรมดาของตน ๆ
อันทักษิณาทานนี้ที่ท่านเข้าไปตั้งไว้ดีแล้วในสงฆ์ ให้แล้ว
ย่อมสำเร็จประโยชน์แก่บุรพเปตชนโดยทันที สิ้นกาลนาน
พระสูตร:
ปิฏฐธีตลิกเปตวัตถุ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๖/๘๙/๑๒๓