ธรรมประจำวัน

ภพทั้งหมดนั้น ไม่เที่ยง เป็นทุกข์
มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา
อันบุคคลผู้เห็นขันธปัญจก กล่าวคือ ภพ
ตามความเป็นจริงด้วยปัญญาอันชอบอย่างนี้อยู่
ย่อมละภวตัณหาได้ ทั้งไม่เพลิดเพลินวิภวตัณหา
ความดับด้วยอริยมรรคเป็นเครื่องสำรอกไม่มีส่วนเหลือ
เพราะความสิ้นไปแห่งตัณหาทั้งหลาย
โดยประการทั้งปวง เป็นนิพพาน
ภพใหม่ย่อมไม่มีแก่ภิกษุนั้น
ผู้ดับแล้วเพราะไม่ถือมั่น
ภิกษุนั้นครอบงำมาร ชนะสงคราม
ล่วงภพได้ทั้งหมด เป็นผู้คงที่ฉะนี้แล