Main navigation

อาฆาตวินยสูตรที่ ๒ - เจริญเมตตา

บุคคลใดเป็นผู้มีความประพฤติทางกายไม่บริสุทธิ์
เป็นผู้มีความประพฤติทางวาจาไม่บริสุทธิ์
แต่ย่อมได้ทางสงบใจ ได้ความเลื่อมใสโดยกาลอันสมควร
ภิกษุพึงระงับความอาฆาตในบุคคลนั้นอย่างไร
เหมือนอย่างว่า น้ำเล็กน้อยมีอยู่ใน รอยโค
บุรุษผู้เดินทางร้อนอบอ้าว เหนื่อยอ่อน ระหายน้ำ
เขาพึงเกิดความคิดอย่าง นี้ว่า น้ำเล็กน้อยมีอยู่ในรอยโคนี้
ถ้าเราจักกอบขึ้นดื่มหรือใช้ภาชนะตักขึ้นดื่มไซร้
เราก็จักทำน้ำนั้นให้ไหวบ้าง ให้ขุ่นบ้าง ให้ไม่เป็นที่ควรดื่มบ้าง
ถ้ากระไรเรา พึงคุกเข่าก้มลงดื่มอย่างโคดื่มน้ำแล้วหลีกไปเถิด
เขาคุกเข่าก้มลงดื่มน้ำอย่างโคดื่ม น้ำแล้วไป แม้ฉันใด
...ความประพฤติทางกายไม่บริสุทธิ์ส่วนใดของเขา ภิกษุไม่พึงใส่ใจส่วนนั้นในสมัยนั้น
แม้ความประพฤติทางวาจาไม่บริสุทธิ์ส่วนใดของเขา ภิกษุก็ไม่พึงใส่ใจส่วนนั้นในสมัยนั้น
แต่การได้ทางสงบใจ ได้ความเลื่อมใสโดยกาลอันสมควรส่วนใดของเขา
ภิกษุพึงใส่ใจส่วนนั้นในสมัยนั้น ฉันนั้น
ภิกษุพึงระงับ ความอาฆาตในบุคคลนั้นอย่างนี้

พระสูตร:
อาฆาตวินยสูตรที่ ๒ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๒/๑๖๒/๑๖๙-๑๗๐

icon อ่าน-ฟังพระสูตรเต็ม