คูถภาณีสูตร - ผู้พูดวาจาเหมือนดอกไม้
บุคคลผู้พูดด้วยถ้อยคำหอมเหมือนดอกไม้เป็นไฉน
บุคคลบางคนในโลกนี้ ไป ในสภาก็ดี ไปในบริษัทก็ดี
ไปในท่ามกลางหมู่ญาติก็ดี ไปในท่ามกลางเสนาก็ดี
ไปในท่ามกลางราชสกุลก็ดี ถูกเขาอ้างเป็นพยาน ถามว่า
แน่ะ บุรุษผู้เจริญ ท่านรู้ อย่างใด จงกล่าวอย่างนั้น
เขาเมื่อไม่รู้กล่าวว่าไม่รู้ หรือเมื่อรู้ก็กล่าวว่ารู้
เมื่อไม่เห็นก็กล่าวว่าไม่เห็น หรือเมื่อเห็นก็กล่าวว่าเห็น
ย่อมไม่แกล้งกล่าวเท็จทั้งที่รู้
เพราะเหตุแห่งตน เพราะเหตุแห่งคนอื่น
หรือเพราะเห็นแก่อามิสเล็กน้อย ด้วยประการฉะนี้
นี้เรียกว่าบุคคลพูดถ้อยคำหอมเหมือนดอกไม้
พระสูตร:
คูถภาณีสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๐/๔๖๗/๑๒๑