ธรรมประจำวัน

เวลาใด ท่านทั้งหลายจักเป็นผู้
คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหลายอยู่
เวลานั้น มารผู้ใจบาปก็จักหมดความอาลัย
ไม่ได้โอกาส หลีกจากท่านทั้งหลายไป
ดุจสุนัขจิ้งจอกหมดความอาลัยหลีกจากเต่า ฉันนั้น
ภิกษุผู้มีใจตั้งมั่นในมโนวิตก
อันตัณหามานะและทิฐิไม่อิงอาศัย
ไม่เบียดเบียนผู้อื่นดับกิเลสได้แล้ว
ไม่ติเตียนผู้ใดผู้หนึ่ง
เหมือนเต่าหดคอและขาอยู่ในกระดองของตน ฉะนั้น