ธรรมประจำวัน

เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ทุคติเป็นอันหวังได้
...เมื่อจิตไม่เศร้าหมองแล้ว สุคติเป็นอันหวังได้
ก็ธรรมเหล่าไหนเป็นเครื่องเศร้าหมองของจิต คือ
อภิชฌาวิสมโลภะ [ละโมบไม่สม่ำเสมอ คือ ความเพ่งเล็ง]
พยาบาท [ปองร้ายเขา] โกธะ [โกรธ] อุปนาหะ [ผูกโกรธไว้]
มักขะ [ลบหลู่คุณท่าน] ปลาสะ [ยกตนเทียบเท่า] อิสสา [ริษยา]
มัจฉริยะ [ตระหนี่] มายา [มารยา] สาเฐยยะ [โอ้อวด]
ถัมภะ [หัวดื้อ] สารัมภะ [แข่งดี] มานะ [ถือตัว]
อติมานะ [ดูหมิ่นท่าน] มทะ [มัวเมา] ปมาทะ [เลินเล่อ]
เหล่านี้เป็น ธรรมเครื่องเศร้าหมองของจิต