ผู้สงบเสงี่ยมจริง
ภิกษุบางรูปในพระธรรมวินัยนี้ เป็นคนสงบเสงี่ยมจัด
เป็นคนอ่อนโยนจัด เป็นคนเรียบร้อยจัด
ได้ก็เพียงชั่วเวลาที่ยังไม่ได้กระทบด้วยคำอันไม่เป็นที่พอใจเท่านั้น
ก็เมื่อใด เธอกระทบถ้อยคำอันไม่เป็นที่พอใจเข้า
ก็ยังเป็นคนสงบเสงี่ยม อ่อนโยนเรียบร้อยอยู่ได้
เมื่อนั้นแหละ ควรถือว่าเธอเป็นคนสงบเสงี่ยม
เป็นคนอ่อนโยน เป็นคนเรียบร้อยจริง
พระสูตร:
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๑๒/๒๖๖/๑๗๕