ธรรมประจำวัน

สมัยที่ควรเพื่อเข้าไปพบภิกษุผู้เจริญภาวนาทางใจ
...สมัยใด ภิกษุในธรรมวินัยนี้ มีใจถูกกามราคะกลุ้มรุม
ถูกกามราคะครอบงำอยู่ และเธอย่อมไม่ทราบชัดตามความเป็นจริง
ซึ่งอุบายเป็นเครื่องสลัดออกแห่งกามราคะที่เกิดขึ้นแล้ว
สมัยนั้น ภิกษุนั้นพึงเข้าไปหาภิกษุผู้เจริญภาวนาทางใจ
แล้วกล่าวอย่างนี้ว่า ดูกรท่านผู้มีอายุ
ผมมีใจถูกกามราคะกลุ้มรุม ถูกกามราคะครอบงำอยู่
และไม่ทราบชัดตามความเป็นจริง
ซึ่งอุบายเป็นเครื่องสลัดออกแห่งกามราคะที่เกิดขึ้นแล้ว ดีแล้ว
ขอท่านผู้มีอายุจงแสดงธรรมเพื่อละกามราคะแก่ผม
ภิกษุผู้เจริญภาวนาทางใจ
ย่อมแสดงธรรมเพื่อละกามราคะแก่เธอ
...นี้เป็นสมัยที่ควรเพื่อเข้าไปพบภิกษุผู้เจริญภาวนาทางใจ