
พระขิตณเถระ
จิตของใครตั้งมั่น ไม่หวั่นไหว ดังภูเขา
ไม่กำหนัดแล้วในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด
ไม่ขัดเคืองในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความขัดเคือง
ผู้ใดอบรมจิตได้อย่างนี้ ทุกข์จักมาถึงผู้นั้นแต่ที่ไหน
จิตของเราตั้งมั่น ไม่หวั่นไหว ดังภูเขา
จิตของเราไม่กำหนัดแล้วในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด
ไม่ขัดเคืองในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความขัดเคือง
เราอบรมจิตได้แล้วอย่างนี้ ทุกข์จักมาถึงเราแต่ที่ไหน
ไม่กำหนัดแล้วในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด
ไม่ขัดเคืองในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความขัดเคือง
ผู้ใดอบรมจิตได้อย่างนี้ ทุกข์จักมาถึงผู้นั้นแต่ที่ไหน
จิตของเราตั้งมั่น ไม่หวั่นไหว ดังภูเขา
จิตของเราไม่กำหนัดแล้วในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด
ไม่ขัดเคืองในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความขัดเคือง
เราอบรมจิตได้แล้วอย่างนี้ ทุกข์จักมาถึงเราแต่ที่ไหน
พระสูตร:
ขิตณเถรคาถา พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๖/๒๙๓/๒๕๒-๒๕๓