อาฆาตวินยสูตรที่ ๑ - ธรรมเป็นที่ระงับความอาฆาต
ธรรมเป็นที่ระงับความอาฆาตซึ่งเกิดขึ้น ๕ ประการ คือ
ความอาฆาตบังเกิดขึ้นในบุคคลใด
๑. พึงเจริญเมตตาในบุคคลนั้น
๒. พึงเจริญกรุณาในบุคคลนั้น
๓. พึงเจริญอุเบกขาในบุคคลนั้น
๔. พึงไม่นึกไม่ใฝ่ใจในบุคคลนั้น
๕. พึงนึกถึงความเป็นผู้มีกรรมเป็นของๆ ตนให้มั่นในบุคคลนั้นว่า
ท่านผู้นี้เป็นผู้มีกรรมเป็นของๆ ตน เป็นทายาทแห่งกรรม
มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่ง
จักทำกรรมใด ดีก็ตาม ชั่วก็ตาม จักผู้รับผลของกรรมนั้น
พระสูตร:
อาฆาตวินยสูตรที่ ๑ พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๒/๑๖๑/๑๖๙