สุภูตเถรคาถา
บุคคลพึงทำอย่างใด พึงพูดอย่างนั้นแล
ไม่พึงทำอย่างใด ไม่พึงพูดอย่างนั้น
บัณฑิตทั้งหลายย่อมกำหนดรู้ว่า
บุคคลผู้ไม่ทำดีแต่พูดนั้น มีมาก
ดอกไม้งาม มีสีแต่ไม่มีกลิ่น ฉันใด
วาจาอันเป็นสุภาษิต
ย่อมไม่มีผลแก่บุคคลผู้ไม่ทำอยู่ ก็ฉันนั้น
ดอกไม้งาม มีสี มีกลิ่น ฉันใด
วาจาอันเป็นสุภาษิต
ย่อมมีผลแก่บุคคลผู้ทำอยู่ ฉะนั้น
พระสูตร:
สุภูตเถรคาถา พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๖/๓๓๖/๒๗๑