ธรรมประจำวัน

บุคคลผู้ตกอยู่ในอำนาจของตัณหา
ย่อมเร่ร่อนไปในภพน้อยภพใหญ่
เหมือนวานรอยากได้ผลไม้ เร่ร่อนไปในป่า ฉะนั้น
ตัณหาอันชั่วช้า ซ่านไปในโลก ครอบงำบุคคลใด
ความโศกทั้งหลายย่อมเจริญแก่บุคคลนั้น
เหมือนหญ้าคมบางที่ถูกฝนตกเชยแล้ว ฉะนั้น
ส่วนผู้ใดครอบงำตัณหาอันชั่วช้านี้
ซึ่งยากที่จะล่วงได้ในโลก
ความโศกทั้งหลายย่อมตกไปจากบุคคลนั้น
เหมือนหยาดน้ำตกไปจากในบัวฉะนั้น