
พระเรวตเถระ
นับแต่เราออกบวชเป็นบรรพชิตแล้ว
ไม่รู้สึกถึงความดำริอันไม่ประเสริฐ ประกอบด้วยโทษเลย
เราไม่รู้สึกถึงความดำริว่า ขอให้สัตว์เหล่านั้นจงถูกฆ่า
ถูกเขาเบียดเบียน จงได้รับทุกข์
เรารู้สึกแต่การเจริญเมตตาอันหาประมาณมิได้
อบรมสั่งสมดีแล้วโดยลำดับ
ตามที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้แล้ว
เราได้เป็นมิตร เป็นสหายของสัตว์ทั้งปวง
เป็นผู้อนุเคราะห์สัตว์ทั้งปวง
ยินดีแล้วในการไม่เบียดเบียน
เจริญเมตตาจิตอยู่ทุกเมื่อ
เรายังจิตอันไม่ง่อนแง่น ไม่กำเริบให้บันเทิงอยู่
เจริญพรหมวิหารอันบุรุษผู้เลวทรามไม่ซ่องเสพ
ไม่รู้สึกถึงความดำริอันไม่ประเสริฐ ประกอบด้วยโทษเลย
เราไม่รู้สึกถึงความดำริว่า ขอให้สัตว์เหล่านั้นจงถูกฆ่า
ถูกเขาเบียดเบียน จงได้รับทุกข์
เรารู้สึกแต่การเจริญเมตตาอันหาประมาณมิได้
อบรมสั่งสมดีแล้วโดยลำดับ
ตามที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้แล้ว
เราได้เป็นมิตร เป็นสหายของสัตว์ทั้งปวง
เป็นผู้อนุเคราะห์สัตว์ทั้งปวง
ยินดีแล้วในการไม่เบียดเบียน
เจริญเมตตาจิตอยู่ทุกเมื่อ
เรายังจิตอันไม่ง่อนแง่น ไม่กำเริบให้บันเทิงอยู่
เจริญพรหมวิหารอันบุรุษผู้เลวทรามไม่ซ่องเสพ
พระสูตร:
เรวตเถรคาถา พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๖/๓๘๑/๓๑๒-๓๑๓