มูลสูตร - โลภะ
โลภะจัดเป็นอกุศล
บุคคลผู้โลภ
กระทำกรรมใดด้วยกาย วาจา ใจ
แม้กรรมนั้นก็เป็นอกุศล
บุคคลผู้โลภ ถูกความโลภครอบงำ
มีจิตอันความโลภกลุ้มรุม
ย่อมก่อให้เกิดทุกข์แก่ผู้อื่นโดยไม่เป็นจริง
ด้วยการเบียดเบียน การจองจำ ให้เสื่อม ติเตียน
หรือโดยการขับไล่ ด้วยการอวดอ้างว่า
ฉันเป็นคนมีกำลัง ตั้งอยู่ในกำลัง
แม้ข้อนั้นก็เป็นอกุศล
อกุศลธรรมอันลามกเป็นอันมาก
ที่เกิดเพราะความโลภ
มีความโลภเป็นเหตุ มีความโลภเป็นแดนเกิด
มีความโลภเป็นปัจจัยนี้
ย่อมเกิดมีแก่บุคคลนั้น ด้วยประการฉะนี้
พระสูตร:
มูลสูตร พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๐/๕๐๙/๑๙๒