ธรรมประจำวัน

พรหมจรรย์เราประพฤติดีแล้ว
แม้มรรคเราก็อบรมดีแล้ว
ภพทั้งหลายอันไม่น่ายินดีเราได้เห็นแล้ว
เหมือนบุคคลดื่มยาพิษแล้วคายทิ้ง ฉะนั้น
บุคคลผู้ถึงฝั่งแห่งภพ ไม่มีความถือมั่น
เสร็จกิจแล้ว หมดอาสวะ
ย่อมยินดีต่อความสิ้นอายุ 
เหมือนบุคคลพ้นแล้วจากการถูกประหาร ฉะนั้น
บุคคลผู้บรรลุธรรมอันสูงสุดแล้ว
ไม่มีความต้องการอะไรในโลกทั้งหมด
ย่อมไม่เศร้าโศกในเวลาตาย
ดุจบุคคลออกจากเรือนที่ถูกไฟไหม้ฉะนั้น