Main navigation

ปาราสริยเถรเถรคาถา

ผู้ใดมีความเพียร
อาจทำการป้องกันกระแสตัณหาเหล่านั้นได้
ผู้นั้นตั้งอยู่ในอรรถ ตั้งอยู่ในธรรม
เป็นผู้ขยัน มีปัญญาเครื่องพิจารณา
ก็บุคคลควรเป็นผู้ยินดีทำกิจอันประกอบด้วยอรรถและธรรม
การประกอบด้วยกามารมณ์ย่อมทำให้จมอยู่ในโลก
บุคคลพึงเว้นกิจอันไร้ประโยชน์เสีย
เมื่อรู้ว่าสิ่งนั้นไม่ควรทำแล้ว
พึงเป็นผู้ไม่ประมาท มีปัญญาสอดส่องในสิ่งนั้น
บุคคลพึงยึดเอาแต่กิจที่ประกอบด้วยประโยชน์
และความยินดีอันประกอบด้วยธรรมแล้ว พึงประพฤติ
เพราะว่าความยินดีในธรรมนั้นแล เป็นความยินดีสูงสุด
 

พระสูตร:
ปาราสริยเถรเถรคาถา พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๖/๓๘๖/๓๒๑-๓๒๒