ธรรมประจำวัน

เรามีความเพียรค้นคิดธรรมอยู่นาน ก็ไม่ได้ความสงบใจ
จึงได้ถามสมณพราหมณ์ทั้งหลายว่า
ใครหนอในโลกเป็นผู้ถึงฝั่งแล้ว
ใครเล่าเป็นผู้ได้บรรลุธรรมอันหยั่งลงสู่อมตะ
เราจักปฏิบัติธรรมของใคร ซึ่งเป็นเครื่องให้รู้แจ้งปรมัตถ์
เราเป็นผู้มีความคด คือ กิเลสอันไปแล้วในภายใน
เหมือนปลาที่กินเหยื่อฉะนั้น
เราถูกผูกด้วยบ่วงใหญ่ คือ กิเลส
เหมือนท้าวเวปจิตติอสูร ถูกผูกด้วยบ่วงของท้าวสักกะ ฉะนั้น
เรากระชากบ่วง คือ กิเลสนั้นไม่หลุด
จึงไม่พ้นไปจากความโศกและความร่ำไร