ธรรมประจำวัน

โลภะทำให้เกิดความฉิบหาย
โลภะทำจิตให้กำเริบ
ชนไม่รู้สึกโลภะอันเกิดแล้วในภายในว่าเป็นภัย
คนโลภย่อมไม่รู้ประโยชน์ ย่อมไม่เห็นธรรม
โลภะย่อมครอบงำนรชนในขณะนั้น
ความมืดตื้อย่อมมีในขณะนั้น
ก็ผู้ใดละความโลภได้ขาด
ย่อมไม่โลภในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความโลภ
ความโลภอันอริยมรรคย่อมละเสียได้จากบุคคลนั้น
เปรียบเหมือนหยดน้ำตกไปจาก ใบบัวฉะนั้น