ผู้มีปัญญาในโลก
บุคคลในโลกนี้
ตั้งใจไว้ชอบ กล่าววาจาชอบ กระทำการงานชอบด้วยกาย
ผู้มีการสดับมาก ผู้กระทำกรรมเป็นบุญไว้ในชีวิต
อันมีประมาณน้อยในมนุษยโลกนี้
บุคคลนั้นเป็นผู้มีปัญญา เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงสวรรค์
พระสูตร:
พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๕/๒๔๙/๒๑๓