พระรัฏฐปาลเถระ
ทั้งคนมั่งมี และคนยากจน ย่อมถูกต้องผัสสะเหมือนกัน
ทั้งคนพาลและคนฉลาด ก็ต้องถูกผัสสะเหมือนกันทั้งนั้น
แต่คนพาลถูกอารมณ์ที่ไม่พอใจเบียดเบียน
ย่อมอยู่เป็นทุกข์เพราะความเป็นพาล
ส่วนนักปราชญ์อันผัสสะถูกต้องแล้ว ย่อมไม่หวั่นไหว
เพราะฉะนั้น ปัญญาจึงจัดว่าประเสริฐกว่าทรัพย์
เพราะปัญญาเป็นเหตุให้บรรลุนิพพาน
แต่คนพาล ไม่ปรารถนาจะบรรลุ พากันทำกรรมชั่วต่าง ๆ
อยู่ในภพน้อยภพใหญ่ เพราะความหลง
ทั้งคนพาลและคนฉลาด ก็ต้องถูกผัสสะเหมือนกันทั้งนั้น
แต่คนพาลถูกอารมณ์ที่ไม่พอใจเบียดเบียน
ย่อมอยู่เป็นทุกข์เพราะความเป็นพาล
ส่วนนักปราชญ์อันผัสสะถูกต้องแล้ว ย่อมไม่หวั่นไหว
เพราะฉะนั้น ปัญญาจึงจัดว่าประเสริฐกว่าทรัพย์
เพราะปัญญาเป็นเหตุให้บรรลุนิพพาน
แต่คนพาล ไม่ปรารถนาจะบรรลุ พากันทำกรรมชั่วต่าง ๆ
อยู่ในภพน้อยภพใหญ่ เพราะความหลง
พระสูตร:
รัฏฐปาลเถรคาถา พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๖/๓๘๘/๓๒๔-๓๒๗