ธรรมประจำวัน

มุนีพึงตั้งสติเที่ยวไปในบ้าน
เหมือนกับบุรุษผู้ไม่ได้สวมรองเท้า
ตั้งสติเที่ยวไปในถิ่นที่มีหนาม ฉะนั้น
พระโยคีเมื่อตามระลึกถึงวิปัสสนา
ที่ปรารภมาแล้วในกาลก่อน
ไม่ทอดทิ้งวัตรสำหรับภาวนาวิธีเหล่านั้นเสีย
ถึงเวลานี้จะเป็นเวลาสุดท้าย
ภายหลัง แต่ก็พึงบรรลุอมตบทได้
พระปาราสริยเถระผู้เป็นสมณะ
มีอินทรีย์อันอบรมแล้ว
เป็นพราหมณ์ผู้แสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่
มีภพใหม่สิ้นไปแล้ว
ครั้นกล่าววิธีปฏิบัติอย่างนี้แล้ว
ปรินิพพานในสาลวัน