
พระปาราสริยเถระ
ภิกษุเหล่านั้นทะเลาะวิวาทกันเพราะเหตุแห่งลาภ
สงฆ์เป็นผู้เหินห่างจากอริยสงฆ์
เลี้ยงชีวิตด้วยการอาศัยลาภของผู้อื่น
ไม่มีหิริ ไม่ละอาย จริงอย่างนั้น
ภิกษุบางพวกไม่ประพฤติตามสมณธรรมเสียเลย
เป็นเพียงคนโล้น คลุมร่างไว้ด้วยผ้ากาสาวพัสตร์เท่านั้น
ปรารถนาแต่การสรรเสริญถ่ายเดียว
มุ่งหวังแต่ลาภและสักการะ
เมื่อธรรมเป็นเครื่องทำลายมีประการต่าง ๆ เป็นไปอยู่อย่างนี้
การบรรลุธรรมที่ยังไม่ได้บรรลุ
หรือการตามรักษาธรรมที่ได้บรรลุแล้ว ไม่ใช่ทำได้ง่าย
เหมือนเมื่อพระศาสดายังทรงพระชนม์อยู่
สงฆ์เป็นผู้เหินห่างจากอริยสงฆ์
เลี้ยงชีวิตด้วยการอาศัยลาภของผู้อื่น
ไม่มีหิริ ไม่ละอาย จริงอย่างนั้น
ภิกษุบางพวกไม่ประพฤติตามสมณธรรมเสียเลย
เป็นเพียงคนโล้น คลุมร่างไว้ด้วยผ้ากาสาวพัสตร์เท่านั้น
ปรารถนาแต่การสรรเสริญถ่ายเดียว
มุ่งหวังแต่ลาภและสักการะ
เมื่อธรรมเป็นเครื่องทำลายมีประการต่าง ๆ เป็นไปอยู่อย่างนี้
การบรรลุธรรมที่ยังไม่ได้บรรลุ
หรือการตามรักษาธรรมที่ได้บรรลุแล้ว ไม่ใช่ทำได้ง่าย
เหมือนเมื่อพระศาสดายังทรงพระชนม์อยู่
พระสูตร:
ปาราสริยเถรคาถา พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๖/๓๙๔/๓๔๐-๓๔๒