
พระปาราสริยเถระ
ภิกษุทั้งหลายแต่ปางก่อน (แม้จะถูกความเจ็บไข้ครอบงำ)
ไม่ขวนขวายหาเภสัช ปัจจัยอันเป็นบริการแก่ชีวิต
เหมือนการขวนขวายในความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย
ท่านเหล่านั้นขวนขวาย พอกพูนวิเวก มุ่งแต่เรื่องวิเวก
อยู่ในป่า โคนไม้ ซอกเขา และถ้ำเท่านั้น
ภิกษุทั้งหลายแต่ปางก่อน เป็นผู้อ่อนน้อม มีศรัทธาตั้งมั่น
เลี้ยงง่าย อ่อนโยน มีน้ำใจ ไม่กระด้าง ไม่ปราศจากสติ ปากไม่ร้าย
เปลี่ยนแปลงความคิดอันเป็นประโยชน์ของตนแลผู้อื่น
ไม่ขวนขวายหาเภสัช ปัจจัยอันเป็นบริการแก่ชีวิต
เหมือนการขวนขวายในความสิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย
ท่านเหล่านั้นขวนขวาย พอกพูนวิเวก มุ่งแต่เรื่องวิเวก
อยู่ในป่า โคนไม้ ซอกเขา และถ้ำเท่านั้น
ภิกษุทั้งหลายแต่ปางก่อน เป็นผู้อ่อนน้อม มีศรัทธาตั้งมั่น
เลี้ยงง่าย อ่อนโยน มีน้ำใจ ไม่กระด้าง ไม่ปราศจากสติ ปากไม่ร้าย
เปลี่ยนแปลงความคิดอันเป็นประโยชน์ของตนแลผู้อื่น
พระสูตร:
ปาราสริยเถรคาถา พระไตรปิฎก ฉบับหลวง ๒๖/๓๙๔/๓๔๐-๓๔๒